BIÇAK






Kalbin ufalanır zamanın kumdan elleri arasında

Dişi örümceğin damarlarında uyursun

Solumak yetisini kaybedersin gecenin yarısında aniden

Uyanırsın yastığında asılsız düşlerinin ölüsü

 

Senin ruhuna çıkar şehrin tüm karanlık sokakları

Hüznün kalesini kuşatır güzel bir elin tuttuğu bıçak

Kerbelayı kan eden o bıçak işte bu bıçak

Ölüme heves edince kenara itersin hayal kurmayı

 

Sessiz titremedir tutar alnından soğuk terdir döktüğün

Bakarsın gemiler hep gelir hep gider ve kalır limanda

Bu kahkahayla gülen kalabalıklarsa kimdir gözyaşlarını saklayarak ağlayan tenhada

Gözünü yumarsın içinde deniz hıçkırıklarla boğulur 


(Aydos Sanat Edebiyat Dergisi Sayı 29/2022 İstanbul)


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

YANILSAMA

BENİ BİR TEK

SAY SAATİ